Recenzja - Gra o Tron: Królewski Namiestnik

  Królewskiego Namiestnika kupiłem przez przypadek. Składałem zamówienie i nie chciałem aby koszty wysyłki wyniosły ponad 10% wartości zamówienia. Nie będę oszukiwać, że gdyby gra była o superbohaterach Marvela, samochodach czy w jakimkolwiek innym klimacie to bym się nią zainteresował. Licencja jest największym magnesem w tej produkcji. Kropka. Jeśli chcecie się dowiedzieć jak skończyła się moja zakupowa swawola i czy gra potrafi się obronić w oderwaniu od licencji? Zapraszam do recenzji.

[RECENZJA] Obrona Królestwa [Guarding the Realm]

  Dzisiaj bez silenia się na wstęp. Jedziemy z recenzją Obrony Królestwa.

Recenzja rozszerzenia Strażnicy na Murze cz. 2: Karty Rodów

  Zaskoczyła mnie przyśpieszona, względem drugiego dodatku cyklu, premiera rozszerzenia. Dlatego nie udało się wszystkiego złożyć w jedną, standardowo przy długaśną całość. Po opóźnieniach spowodowanych powrotem Ligi Mistrzów nareszcie udało mi się skończyć. 

  Zapraszam na drugą część recenzji rozszerzenia Strażnicy na Murze. W całości poświęconej wielkim rodom Westeros, które poza swoimi kartami dostały bardzo interesujące karty fabuł. 

Recenzja rozszerzenia Strażnicy na Murze cz. 1: Straż i Dzicy

  Zaskoczeniem była dla mnie decyzja, że to właśnie Nocna Straż otrzyma rozszerzenie zaraz po Starkach i Lannisterach. Jeśli jednak rozszerzenia mają wnosić do frakcji, którą wspierają, powiew świeżości a nie wzmacniać istniejące talie to, Strażnicy na Murze zjawiają się w idealnym momencie. Czy uda się wykrzesać ze skostniałych, czarnych decków nowy ogień? 

  Zapraszam na pierwszą część recenzji Strażników na Murze, w której opiszę karty nocnej Straży oraz ich odwiecznych przeciwników - Dzikich

Recenzja - Gra o Tron: Quiz

You know nothing, Jon Snow (Nic nie wiesz, Jonie Snow), Ygritte

  Miałem nie zaczynać od tego cytatu. Wyświechtany slogan, nazbyt oczywisty,  szczególnie biorąc pod uwagę rodzaj recenzowanej gry. Niestety triumfalne zawołanie mojej, pocałowanej przez płomień, żony po każdym zmarnowanym przeze mnie pytaniu zmusiło mnie do otwarcia recenzji właśnie nim i rozważenia przefarbowania się na czarno. Ta gra równie dobrze mogłaby się nazywać : „You know Nothing” by Ygitte.

  Jak wypadł firmowany przez HBO i FFG quiz w realiach serialowej Gry o Tron? Dowiecie się z recenzji w której, jak zawsze, zamiast na wystawieniu numerycznej oceny skoncentruje się na odpowiedzi na pytanie: „czy ta gra jest dla mnie”?

[DECK] Ostatnie tchnienie zimy

  Przyszła pora na podsumowanie ostatnich miesięcy jakie spędziłem z ofensywną Nocną Strażą. Opiszę talię, którą dopracowywałem od czasu drugiego dodatku cyklu Wojny Pięciu Królów.

[RECENZJA] Wszyscy Mężczyźni to Błazny [All Men Are Fools]

  Cykl temu Nocna Straż była chłopcem do bicia, którą witało się politowaniem, Tyrellowie potrafili sporadycznie przyrushować, a Martellowie Ikonobraniem i Łzami niszczyli wszystko na swej drodze. Jeszcze taki drobny szczegół - nie było Valara. Czy cykl Złoto i Krew namiesza w mecie równie mocno co poprzednik? Za wcześnie aby próbować to analizować. 

  Będzie nowe słowo kluczowe, nowa frakcyjna ekonomia oraz niespodzianka znana niektórym graczom 1 ED.

Zapraszam na recenzję pierwszego dodatku 3 cyklu karcianej Gry o Tron: Wszyscy Mężczyźni to Błazny. Akurat na Dzień Kobiet.

[RECENZJA] Cykl Wojny Pięciu Królów - cz.3

  Trzecią część recenzji cyklu Wojny Pięciu Królów można śmiało nazwać Kroniką Nocnej Straży. Na Murze zmieniło się sporo i pomimo oddania frakcji, nie uważam, że tylko na lepsze. Jeśli myślicie, że będzie to fanbojska rozprawka o tym jaka świetna jest Straż mocno się zdziwicie.

  

  Zapraszam na ostatnią część cyklu podsumowującego cykl Wojny Pięciu Królów. 

[RECENZJA] Cykl Wojny Pięciu Królów - cz.2

  Zgodnie z przewidywaniami część Lannisterska solidnie się rozrosła i cała recenzja cyklu nie zamknie się w 2 częściach. Składa się na to również ogromna sekcja pooświęcona Greyjoy'om.

  Bez zbędnego przedłużania więc, zapraszam na środkową cześć trylogii recenzującej cykl i to co się działo w jego trakcie.

[RECENZJA] Cykl Wojny Pięciu Królów - cz. 1

  Chciałbym napisać, że skoro minęło 6 miesięcy to przyszła pora na recenzje kolejnego cyklu karcianej Gry o Tron. Jak wiemy, systematyczność nie jest mocną stroną FFG i nawet jeśli 6 dodatków ukazało się na przestrzeni 8 miesięcy, to trzeba sobie doliczyć do tego czas poślizgu między cyklami. Skutkuje to tym, iż naprawdę długo "żyliśmy" Wojną Pięciu Królów, być może zbyt długo. Ale co to był za okres. Powrót Valara, rozkwit Nocnej Straży, Mistrzostwa Krajów, Świata i cała droga do Stahleck. 

  Postaram się zebrać trochę tych emocji w recenzji drugiego cyklu GoT. Planuje to zrobić w 2 częściach, o ile część na temat kart neutralnych nie rozrośnie mi się ponad miarę.

Zapraszam na cz. 1 podsumowania cyklu Wojny Pięciu Krolów, w którym przyglądniemy się Starkom, Tyrellom, Baratheonom oraz Targaryenom.

[RECENZJA] Łańcuch Tyriona [Tyrion's Chain]

  Pamiętam jak pojawiły się pierwsze włoskie spoilery wszystkich dodatków cyklu Wojny Pięciu Królów. Początkowo były to tylko zdjęcia opakowań kart. Zastanawiałem się mocno jakim typem karty będzie tytułowy Łańcuch Tyriona. Obstawiałem, że fabułą, może jakimś szalonym dodatkiem/lokacją kasującą wszystkie lokacje przeciwnika. Nie trafiłem. 

  Zapraszam na cykliczną analizę kart z zestawu fabularnego Gry o Tron. To już ostatnia analiza z 2 cyklu. Omawiany dodatek będzie z nami najkrócej bo zgodnie z rotacją wyrotuje jednocześnie cały 1 & 2 cykl. Nie ma więc co marnować czasu.

Tyrell - Deck Pojedynkowy

  Co jakiś czas lubię wracać do budowania mono-decków rodu z Reach. Jest w nich coś, co mnie fascynuje i nie mówię o zatrzęsieniu Renomy. Ich najlepsze postacie, bez wyjątku, są jak doskonały rycerz turniejowy: honorowe i w czystej walce diabelnie ciężkie do pokonania. Gra o Tron to jednak nie rycerski pojedynek a brudna walka na śmierć i życie w której nie obowiązują żadne zasady. Mimo to, raz za razem, próbuję zdobyć chwałę na polu turniejowym. To jest raport z jednej z takich prób.

[RECENZJA] Duchy Harrenhal [Ghosts of Harrenhal]

  Valar trafił w metę jak rozpędzony pociąg w Fiata 126p. Można z czystym sumieniem zacząć datować Zestawy Fabularne jako aV - "after Valar". Idąc tą numeracją, zapraszam na analizę kart pierwszego Zestawu Fabularnego aV : Duchy Harrenhal.